Suriyada Bəəsçi rejimin süqutunun üzərindən təxminən qırx gün keçərkən, terror qruplaşmaları birliyi kimi dəyərləndirə biləcəyimiz HTŞ-yə dəstək verən tərəflər bir ağızdan ortaq düşmənlərini elan etdilər: İran mərkəzli Müqavimət Cəbhəsi.
İsrail, ABŞ, Avropa İttifaqı, HTŞ rəhbərliyi, PKK/PYG/PJAK, Ərəb Birliyi ölkələri və Türkiyədəki bəzi yandaş və fond dəstəyi alan media quruluşlarının təbliğ etdiyi məzhəbçi və pantürkist dairələr üçün əsas düşmən İran, Hizbullah, Ənsarullah və Həşd-Şəbi, yəni bütünlükdə Müqavimət Cəbhəsidir.
Bu, bizim tərəfimizdən irəli sürülmüş bir iddia deyil. Sadəcə, yuxarıda sadalanan təşkilatlar, ölkələr və dairələrin birbaşa və ya dolayı yolla verdikləri açıq bəyanatlar bunun iddia olmadığını göstərir.
Demək olmaz ki, yuxarıda sadaladığımız dairələrin hamısı bir araya gəlib belə bir münasibət bəsləyiblər və hətta bəzilərinin bəziləri ilə ziddiyyətli, hətta ziddiyyətli olmasını da inkar etmək olmaz. Amma onların öz bəyanatlarında aydın görünür ki, yeri gələndə fikir ayrılıqlarını kənara atıb, İran və Müqavimət Cəbhəsinə qarşı əməkdaşlığa üstünlük verirlər.
Məsələn, İsrailin Suriyada çox strateji əraziləri işğal etməsinə baxmayaraq, bu dairələrin heç birinin ciddi açıqlama vermədiyi açıq-aydın görünür. Müstəqil bir ölkənin hərbi və texnoloji infrastrukturunun işğalçı rejim tərəfindən dağıdılması və müdafiəsiz qalması qarşısında hamısı susur.
Ancaq Bəəsçı Bəşər Əsəd dövründə və xüsusən də İran mərkəzli Müqavimət Cəbhəsi qüvvələrinin Suriyada olduğu 13 il ərzində İsrail Suriyada bir qarış torpağı da işğal edə bilmədi.
Hətta demək olar ki, Qərbin imperialist sistemindəki güclər İsrail işğalından nəinki narahatdırlar, həm də bundan məmnundurlar. Bəs islamçı olduqlarını iddia edən ikiüzlü dairələrin, Ərəb Liqasına üzv ölkələrin və hakimiyyətə gətirilən HTŞ-nin (terrorçu dəstə birliyi) İsrailin bu işğal və dağıtma əməliyyatları qarşısında susması nə deməkdir?
Müqavimət Cəbhəsinə nifrət və düşmənçiliyi sərhəd tanımayan bu dairələrin İsrailə qarşı yekdilliyi və əməkdaşlığı necə şərh edilməlidir?
Onların hər birinin Müqavimət Cəbhəsinə düşmən olmasının səbəblərini bir-bir araşdıraq:
İsrailə qarşı düşmənçilik;
Müqavimət Cəbhəsi əslində ilk dəfə İsrail istilası və işğalına qarşı çıxdı. Müqavimət, adından da göründüyü kimi, hücum deyil, müdafiədir, zülmə qarşı müqavimətdir. Bölgəmizdəki işğala, qırğına, sürgünə, mühasirə və embarqoya qarşı müqavimət göstərmək və özümüzü müdafiə etməkdir. Onun İsrail təcavüzünə qarşı ilk mövqeyi 1979-cu ildə İran İslam İnqilabının qələbəsindən dərhal sonra İsrailin Tehrandakı səfirliyinin bağlanması və Fələstin səfirliyinə çevrilməsi ilə başlayıb və 1982-ci ildə Livana hücumda Hizbullahın meydana çıxması ilə davam edib. 2000-ci ilə qədər, İsrail Livanı tərk edənə qədər qızğın qarşıdurmalara çevrilən münaqişə 2006-cı ilin iyulunda İsrailə 33 günlük müharibə ilə ilk ciddi məğlubiyyətini daddıraraq , Əl-Əqsa Tufanı əməliyyatı ilə pik həddə çatdı. Bu günə qədər və hələ də davam edir.
1987-ci ildə Şəhid Əhməd Yasinin rəhbərliyi ilə İsrailin işğal etdiyi ərazilərdə qurulan HƏMAS müqavimət hərəkatı İran tərəfindən hər zaman hər cəhətdən dəstəklənib və indi də dəstəklənir.
Əqsa tufanı əməliyyatı ilə yanaşı, Yəmənin Ənsarullah hərəkatı da Qəzzada İsrailin soyqırımına qarşı Müqavimət Cəbhəsinə qoşuldu və Yəmənin tam mühasirəyə alınmasına və ən yüksək səviyyəyə çatan iqtisadi çətinliklərə baxmayaraq, Qırmızı dənizi böyük ölçüdə İsrail gəmilərinin üzünə bağladı. Digər ölkələrdən İsrailə mal daşınmasına dondurdu. Ənsarullah ABŞ başda olmaqla, NATO üzvü olan əksər ölkələrin İsrailin köməyinə gələn yük və döyüş gəmilərinə qarşı şiddətli müharibə aparır və nəticədə az qala hər gün Qərb İmperialist sisteminin amansız hava hücumlarına məruz qalır.
İsrail rejimi, Qərbin İmperialist sisteminin, xüsusən də ABŞ-ın dəstəyi ilə İran mərkəzli Müqavimət Cəbhəsinə qarşı birbaşa hərbi hücumlar, qətllər, terror, media manipulyasiyası, iqtisadi mühasirə və sanksiyaların davam etdirilməsi daxil olmaqla heç bir səydən çəkinməyib. .
Bir sözlə, İran mərkəzli Müqavimət Cəbhəsi ilə İsrail arasında müharibə 45 ildir davam edir və İsrailin müharibə vəziyyətində olan İran, Hizbullah, Ənsarullah, Həmas və Həşdi Şabiyə qarşı düşmənçiliyi hesab edilə bilər. Sirr deyil ki, İsrail terror rejimi hər fürsətdə İranı və Müqavimət Cəbhəsinin tərkib hissələrini özünün əsas düşməni elan edir, bu cəbhəyə qarşı başda Türkiyə olmaqla bir çox müsəlman ölkələrilə əməkdaşlıq edir və müxtəlif sahələrdə dəstək alması gizli bir şey deyil.
ABŞ və onun müttəfiqlərinin düşmənçiliyi
ABŞ-ın, AB və NATO ölkələrinin İrana və Müqavimət Cəbhəsinə qarşı ardınca getdiyi düşmənçiliyi məlum faktdır. Çünki regionda Qərbin hökmranlıq sisteminin uğursuz planlarına qarşı duran yeganə qüvvə Müqavimət Cəbhəsidir. Bəzən İraq və Suriyada olduğu kimi ABŞ hərbi müdaxilə edir; bəzən hava zərbələri ilə; bəzən iqtisadi və texnoloji sanksiyalarla; bəzən bölgədə Müqavimət Cəbhəsinə qarşı koalisiya və birləşmələr yaradaraq; Müqavimət Cəbhəsinə qarşı sərt və yumşaq bölgələrdə, bəzən Əl-Qaidə, İŞİD, Nusra, HTS və PKK/YPG/PJAK kimi terror qruplaşmaları yaradaraq amansız müharibə aparır.
Amerika Birləşmiş Ştatlarının qlobal miqyasda rəqibi olan Çinə qarşı uzunmüddətli rəqabətində, Qərbi Asiya regionundakı enerji resurslarına nəzarətini davam etdirmək, özlərinin qabaqcıl məntəqəsi olaraq gördükləri İsrail terror rejiminin təhlükəsizliyini təmin etmək, oyanmağa başlayan bölgə xalqlarını Müqavimət Cəbhəsindən uzaqlaşdırmaq, əhalisi müsəlman olan ölkələrə hakim olan rejimləri və ayrılıkçı etnik qrupları Müqavimət Cəbhəsinə qarşı təşkil etmək, Böyük Orta Şərq Projesini həyata keçirməklə bölgə ölkələrini parçalamaq, İran ilə qonşu ölkələr arasında müharibə yaratmaq və ən əsası, İslam İnqilabının zəfəri ilə təməli qoyulan və Qərb Sivilizasiyasına alternativ olaraq yeni bir İslam Sivilizasiyasının yaranmasını əngəlləməkdir.
Suriya çullanan HTŞ-nin düşmənçiliyi
Suriyada anti-sionist və anti-imperialist olan Bəəs Partiyası rejimini devirmək üçün yarım əsrdir ki, bir-birinin ardınca planlar hazırlayan ABŞ-İsrail və İngiltərə üçlüyü, eləcə də onların regional müttəfiqləri nəhayət 2024-cü ilin dekabr ayının əvvəlində bu məqsədlərinə çatdılar. Suriyaya qarşı uzun illər müxtəlif müharibə üsulları tətbiq edən bu qüvvələr sonda pan-ərəbist Bəəs rejimində təsirli olan Əsəd ailəsinin ələviliyini ön plana çıxardılar. Şiə/Ələvi düşmənçiliyini gücləndirmək üçün bölgə ölkələrində və İslam dünyasının müxtəlif yerlərində kifayət qədər radikal təkfirçiləri tapmaqda çətinlik çəkmədilər. Beləliklə, 13-14 il ərzində bu manqurtlaşdırılmış gənclərdən təşkil etdikləri terror çətələri vasitəsilə tarixin ən vəhşi cinayətlərinə imza atdılar və bu terror qruplaşmalarını indi Suriyada hakimiyyətə gətirdilər.
Terror qruplaşmaların birliyindən yaranmış və HTŞ (Heyət Təhrir-Şam) adını verdikləri hökumət Şama hakim olduqdan bəri bir aydan artıq müddətdə ABŞ, İsrail, AB və hətta Rusiya haqqında heç bir söz deməyərək, əvəzində İranı, Hizbullahı və suriyalı Ələvi və Şiələri ittiham etməkdən vaz keçmirlər. Bu terror çətələrinin keçmişini, ABŞ və İsraillə gizli və ya açıq şəkildə qurduqları əməkdaşlığı bilənlər üçün onların Müqavimət Cəbhəsinə qarşı düşmənçilikləri təəccüblü deyil. Çünki Üməyyə düşüncəsindən əl çəkməyən və bunu fəxrlə dilə gətirən təkfirçilərin Şiəyə olan düşmənçiliyi tarixi/genetikdir. Məhz buna görə, ABŞ-ın başçılıq etdiyi Qərb hökmranlıq sistemi bu kütləni Müqavimət Cəbhəsinə qarşı çıxarmaq üçün istifadə etdi.
Onların İsrailin təcavüzü və işğalına qarşı hər hansı bir reaksiya verməmələri, ABŞ və AB nümayəndələri qarşısında boyun əymələri və PKK/YPG ilə barışıq yolları axtarmaları, sahiblərinin planlarını həyata keçirmək vəzifələrini unutmadıqlarını göstərir. HTŞ rəhbərliyi sahiblərinə olan borcunu ödəmək və Müqavimət Cəbhəsinə qarşı onların tərəfində yer almaq məcburiyyətindədir.
Ərəb Birliyi Təşkilatı
Ərəb Birliyi ölkələrinin əksəriyyətinin Sionist rejimin mövcudluğunu tanıdığı və özlərini bu vəziyyətdə rahat hiss etdikləri bir şəraitdə Müqavimət Cəbhəsinin bu acizlik, təslimçilik və əzilmişliyi gündəmə gətirərək xalqları oyandırmasına dözə bilmirlər. Çünki bu oyanış və müqavimət ruhu həmin rejimlərin mövcudluğunu da təhlükə altına alır. Rahatlıqlarını pozan Müqavimət oxunun Suriyada müvəqqəti bir məğlubiyyət almasını fürsət bilərək öz kin və düşmənçiliklərini ortaya qoyurlar. İsrailin işğalı qarşısında sükut edən bu ərəb ölkələri, Ayətullah Xameneinin “Suriyalı gənclər, ölkələri üzərində hökmranlıq edən və torpaqlarını işğal edənlər qarşısında səssiz qalmayacaqlar” sözlərini Suriyanın daxili işlərinə müdaxilə kimi görərək, guya etiraz etməyi özlərinə borc bildilər.
Türkiyə də daxil olmaqla İslam dünyasındakı nifaq və təəssübkeşlik sahiblərinin Müqavimət Cəbhəsinə qarşı kin və düşmənçiliklərinin səbəbləri hər kəsə məlumdur və təfərrüata varmağa ehtiyac yoxdur.
Şübhəsiz ki, tarix hər kəsi seçdiyi mövqe və yerləşdiyi cəbhədəki dostları ilə qurduğu ittifaqa və əməkdaşlığa görə mühakimə edəcəkdir. Və Quranda buyurulduğu kimi: “Allah (cc) möminləri müdafiə edəcəkdir.”
