Rasthaberin yazarı Əli Mərdin məqaləsinin birinci hissəsini təqdim edirik:
Bəziləri düşünür ki, keçmişə nifrət, ədalət və düşmənçilik bugünkü insanların zəifliyidir. Ədalətin qiymətləndirilməsi keçmişdə bir vaxtda həyata keçirilib:
“Tərəflər vuruşdu, hamısı hesab vermək üçün Allaha getdilər. Bəziləri bağışlanır, bəziləri cəzalandırılacaq. O dəftərləri açmağımız düz olmaz, Keçmişin yarasını qaşımaq düzgün olmaz! Allah qılınclarımızı onların qanından qorudu. Biz də onlardan dilimizi çəkməliyik...” deyə düşünürlər.
Ancaq bu, Qurana, insanın quruluşuna və tarixə uyğun bir düşüncə tərzi deyil. Əhli-beyt imamlarından 11 nəfəri şiə, Əhli-beyt məzhəbi, imamət, imamların məsumluğu, Qədiri Xum və müsəlman olduğunu iddia edənlərdən xəbəri olmayanlar tərəfindən şəhid edildiyi üçün süd limanı bütün bu şəhidliklərdən, qırğınlardan, qətllərdən, həbsxanalardan, təcridlərdən, həbslərdən, misilsiz vəhşiliklərdən xəbərsiz böyüyən müsəlmanlar keçmişdə qətlə yetirilən bir məzhəbin böyükləridir, bunu ona qarşı bir vendettaqan davası kimi görürlər. Elə buna görə də bu qan davasına son qoymağı ümmətin xeyrinə vəzifə hesab edənlər də var. Lakin məsələ çox dərindir və heç də belə deyil.
Quranın münasibəti də bu mövzuda dediklərimizin düzgün tarixi qiymətləndirmə olduğunu sübut edir. Məsələn, Quran Peyğəmbərimizin dövründəki yəhudilərə belə xitab edir:
“Onlara: “Allahın nazil etdiklərinə (İncilə və Qurana) inanın!” – deyildikdə, onlar: “Biz özümüzə göndərilənə (Tövrata) inanırıq”, -deyərək, ondan başqasını (sonrakını) inkar edirlər. Halbuki o (sonra göndərilən Quran) onların əllərində olanı (Tövratı) təsdiq edən bir həqiqətdir. (Ya Rəsulum!) Onlara söylə: “Əgər siz inanan kəslərsinizsə, bəs nə üçün əvvəllər Allahın peyğəmbərlərini öldürürdünüz?” (Bəqərə 91)
Biz bilirik ki, Peyğəmbərimizin dövründə yəhudilər peyğəmbərləri öldürmürdülər. Digər tərəfdən, Allah normal olaraq atalarının günahını öz övladlarının üzərinə yazmır. O, ədalətlidir, adam ancaq etdiyinə görə məsuliyyət daşıyır. Amma o, Rəsulullahın dövründəki yəhudiləri, Peyğəmbərin qatili olan əcdadlarının qətlinin mövzusu etdi və onlara dedi:
– Niyə öldürürdün?
Bunun səbəbi Peyğəmbərimiz dövründəki yəhudilərin inanc üslublarında gizlənir, onları araşdırmaq lazımdır. Onlar peyğəmbərləri öldürən yəhudi əcdadlarının inanclarını və xarakterlərini tam olaraq mənimsədilər. Yəni Peyğəmbərimizin dövründə yəhudilərdən bir peyğəmbər göndərilsəydi, onu da öldürərdilər. Çünki eyni ideyanı dəstəkləyirlər, eyni xarakterə sahib idilər, cəmiyyət formaları, inancları eyni idi. İstismar nümunələri və siyasi xəttləri eyni idi. Ədalət təmsilçiləri və müdafiəçilərini yaşatmırlar! Peyğəmbərlərin qatillərinin qurduğu nizamın davamı idi.
Bəziləri elə deyirlər: “Aşura bitmiş qətliamdır, o yaranı niyə qaşıyırsan? Yoxsa niyə bu gün Cəməl və Siffeyn müharibələrini qızışdıraraq bir məzhəbin materialı kimi yenidən gündəmə gətirirsiniz... Gəlin keçmişə süngər çəkək və imperialistlərə qarşı şiə sünni birliyi yaradaq. Bu gün Qərb. Keçmişə gedərək fitnə məsələlərini gündəmə gətirməyin mənası yoxdur”.
Bu zahirən məsum və mümkün hissin gerçəkləşməsi mümkün deyil. Çünki bu, insan fitrətinə və inanc xarakterinə və gerçəkliyinə ziddir. Quran minlərlə il əvvəl baş vermiş qətliamları, qırğınları bu günə qədər daşıyır. O, bunu bitmiş məsələ kimi görmür. Yaxşı, onlar bir ümmət idilər. Biz hələ də Əbu Ləhəbin adını Qurandan oxuyuruq. Niyə? Çünki keçmişi silmək olmaz. Tarix təkrarlanır, keçmişi düzgün dəyərləndirməsən, öz əcdadlarını, kimə mənsub olduğunu düzgün müəyyənləşdirməsən, sənin özünü düzgün aparıb, cəmiyyət formalaşdırmağın mümkün olmayacaq.
Keçmişdə Əhlibeytin haqqı alınıb! İmamlara (ə) Allah və Rəsulunun verdiyi haqqlar verilməmişdir. Onlar ələ keçirilib. Ədalətin və dinin ixtiyarının banisi və hamisi elan edilən İmamlar (ə.f) azad mühitdə qalmadılar və onlara vəhyi tətbiq etmək imkanı verilmədi. Yəhudi və ya bütpərəst yox, “biz müsəlmanıq” deyənlər Əhli-beyt (ə) 11 İmamı ilə vuruşdular! Dini Ədalət və Vəhy tərəfdarları Cəmildə, Siffeyndə, daha sonra Kərbəlada qətlə yetirildi. Kərbəladan sonra Əhli-beyt (ə) zindan, təcrid və təqib həyatı yaşadı.
Əgər bu gün fırtına səngiyirsə, bu, ədalətin bərqərar olması ilə bağlı deyil! O dövrdəki mübarizə sadə qəbilə davası deyildi. Haşimilərlə Əməvi/Abbasi tayfaları arasında qan davası deyildi! Adəmdən bəri tarix boyu mövcud olan Ədalət və Zülm mübarizəsi; Bu, istismara qarşı mübarizə idi.
İstismarın tərəfindəsiniz? Siz istismar sistemini ağlabatan əsaslandırılmış hesab edirsinizmi? Yoxsa Allah onu gəlir bölgüsündə ədalətli təyin edib, bunun üçün dini göndərib, ədaləti bərpa edib deyən bu səsə Ləbbeyk deyənlərin yaratdığı nizamın tərəfdarısınız? Əgər bu nizamın tərəfdarısansa, gərək Son Peyğəmbərin (s), onun Əhli-beytinin tərəfində olasan. Tərəfdar "şiə" deməkdir.
Məzlum Əhli-beyt İmamı bu gün ədaləti bərqərar edib, dünyanı idarə edirmi?
Yox! Keçmişdəki mübarizə ədalət zülmü uğrunda mübarizə idi. 3-cü xəlifədən sonra baş verən siyasi təlatümlər və daxili qarışıqlıqlar səbəbindən İmam Əlini (ə) hakimiyyətə gəlməyə məcbur etdilər. Onlar ancaq Əlinin (ə) qüdrətini öz başlarına gələn fitnədən xilas etmək üçün gördülər, dedilər ki, o, onları xilas edə bilər. Ona görə də onu imam/xəlifə təyin etdilər.
Həzrət buyurdu:” Məni burax, ədalətimə dözə bilməzsən! Dedi: “Qadınlarınızın boynuna əvvəllər xəzinədən götürdüyünüz mehr kimi boyunbağı taxmısınızsa, mən onları geri alıb xəzinəyə qoyaram. Qəbul olundu, dedilər və hamısı beyət etdilər.
Təlhə və Zübeyr ona ilk beyət edənlərdən idilər. Onlar İraqda Bəsrə və Kufə valiliklərini gözləyirdilər. İmam (ə) onlara valilik fərmanlarını yazıb verdi və onlar sevindilər. Onların sevindiyini görən İmam (ə) fərmanları geri tələb etdi və onları cırıb atdı. Onlar təəccübləndilər!
İmam buyurdu; Niyə sevindiniz?
(Yazımız inşallah davam edəcək)
Əli Mərd
