Müharibələrarası dövrdə psixoloji böhran dərinləşir
Sionist rejimin “Maariv” qəzeti işğalçı sionist rejim ordusunda psixoloji dəstək üçün müraciətlərin onlarla faiz artdığını açıqlayıb. Məlumata görə, bu artım “müharibələrarası dövr” adlandırılan mərhələdə, xüsusilə 7 oktyabr 2023-cü il hadisələrindən və sonrakı müharibədən sonra yığılıb qalan psixoloji təsirlərlə əlaqələndirilir.
Qəzet yazır ki, hərbi əməliyyatlardan qayıdan əsgərlər müharibə başa çatdıqdan sonra psixoloji və sosial baxımdan daha böyük risklərlə üzləşirlər. Mütəxəssislərin fikrincə, döyüş şəraiti ilə gündəlik həyat arasındakı kəskin fərq psixoloji tarazlığın pozulmasına səbəb olur və bu, uzunmüddətli travmalar yaradır.
Ehtiyat xidməti stressi artırır
“Maariv”in məlumatına əsasən, “Saher” assosiasiyasının mütəxəssisləri bildirir ki, sionist rejimə ehtiyat hərbi xidmətin ailə və mülki iş həyatı ilə paralel aparılması gərginliyi daha da artırır. Bu model “vətəndaş kimliyi” ilə “döyüşçü kimliyi” arasında daxili ziddiyyət yaradır ki, nəticədə psixoloji sarsıntı və intihar riski yüksəlir.
Qəzetin yazdığına görə, müharibə başlayandan bəri sionist rejim ordusunda onlarla intihar və intihara cəhd halı qeydə alınıb. Bu hadisələrin əhəmiyyətli hissəsi döyüş əməliyyatlarından sonrakı keçid dövründə baş verib. Psixoloji ədəbiyyatda bu mərhələ “artmış risk pəncərəsi” kimi tanınır və cəbhədən qayıtdıqdan sonra 3 aydan 12 aya qədər davam edir.
“Struktur boşluq” təhlükəsi
Reabilitasiya üzrə psixoloq və “Saher” assosiasiyasının peşəkar koordinatoru Ayelit Bord bildirib ki, döyüş zamanı əsgərlər yüksək ayıqlıq və emosiyaların sıxışdırılması üzərində qurulmuş “yaşamaq mexanizmi” ilə fəaliyyət göstərirlər. Bu mexanizm onlara travmatik vəziyyətlərə baxmayaraq tapşırıqları yerinə yetirməyə imkan verir.
Onun sözlərinə görə, hərbi sistem əsgərlərə aydın struktur, məqsəd və kollektiv dəstək təqdim edir. Lakin döyüşlər bitdikdən və adrenalin səviyyəsi azaldıqdan sonra “struktur boşluq” yaranır. Bu mərhələdə hərbi çərçivə yox olur və əvvəl emal edilməmiş travmatik təcrübələr bütün ağırlığı ilə üzə çıxır.
Bord vurğulayıb ki, bu dövrdə posttravmatik stress pozuntusunun əlamətləri, günahkarlıq hissi, ekzistensial boşluq və həyatın mənasının itirilməsi müşahidə oluna bilər. Döyüş mühiti ilə mülki həyat arasındakı uçurum isə əsgərlərdə təcrid və cəmiyyətdən uzaqlaşma hissini daha da gücləndirir.
Mütəxəssislər hesab edirlər ki, vaxtında və sistemli psixoloji dəstək göstərilmədiyi halda bu proses həm fərdi, həm də cəmiyyət səviyyəsində ağır nəticələrə gətirib çıxara bilər.
